De oorsprong van Pineo: speciaal water om een reden
Pineo afkomstig van Estamariu in de Spaanse Pyreneeën
De bronnen van Pineo zijn ontdekt in 852. Een nabijgelegen kloosterruïne getuigt hiervan. De bronnen van Pineo zijn gelegen in de ongerepte natuur van de Spaanse Pyreneeën, nabij Andorra. Een nest van de trencalos (lammergier) beschermt deze.
De heilige berg van Pineo bevindt zich op een hoogte van 1000 à 1050 meter. Ver boven de industriegrens en omringd door beschermde natuurgebieden. De afvullijn bevindt zich op een hoogte van 550 meter.
Nabijgelegen vinden we het plaatsje Estamariu waarvan het centrum zich ongeveer op 10-15 kilometer van de bronnen bevindt, op een andere berg. Estamariu telde in 2015 slechts 120 inwoners.
Water. Puur natuur. Recht uit de bron.
Het Pineo water is afkomstig uit de diepte van het Beneidó Bergmassief. Vanuit de heilige berg, met zijn hoogte van 1500 meter in de gemeente Estamariu.
De bronnen van Pineo hebben een gemiddelde capaciteit van 25.000 liter per uur. Niet opgepompt maar zelfontspringend. Het water wat wij niet gebruiken vloeit de 261 km lange El Segre rivier in.
Monastir Sant Vicenç de Pinsent
Plaatsen waar rijp water aan de oppervlakte komt worden van oudsher ‘heilig’ genoemd. Veelal vestigden zich er heiligdommen, baden of bedevaartsoorden. Ook voor de ‘heilige’ berg waar de bronnen van Pineo zich bevinden is dit het geval. De ruïnes van het klooster bevinden zich slechts 100 meter van de bronnen. Beschermd door een overhangende rots. Hier vestigde zich ‘Monastir Sant Vicenç de Pinsent’. Monastir is klooster in het Catalaans.
Sommige geschiedkundige bronnen verwijzen naar Sant Andreu de la Quera. La quera kan vanuit het Catalaans vertaald worden in “de droogte”. Geologische plannen maken melding van La Quera bronnen. Bronnen die bij de aanvraag tot het verkrijgen van de erkenning van natuurlijk mineraal water “Pineo” zijn hernoemd tot de Pineo bronnen.
Het kleine klooster is afkomstig uit 852 en de kerk hiervan werd in 967 gerestaureerd door de Bisschop van Urgell, Guisad II. Het klooster is een Romaanse abdij waarvan alleen de ruïnes nog overgebleven zijn. Een herinnering. Een verleden.
Natuurgebied rond Pineo water
Veel bekende mineraalwaters hebben een bron ontdekt en deze tot een ware industrie verheven. Pineo wilt, met respect voor de natuur, de productie juist kleinschalig houden. De bron van Pineo bevindt zich midden in een stuk ongerepte natuur, midden in de Spaanse Pyreneeën. Op een hoogte van 1100 ontspringt onze bron. Daar worden ook de flessen direct gevuld en gebotteld. In de ruime omgeving, met een straal van ongeveer 15 á 20 km, is verder geen industrie; het is een beschermd natuurpark. De zeldzame lammergier heeft hier zelfs zijn nest.
Nest van de trencalos, de Catalaanse lammergier, bij Pineo
Vlakbij de bron van Pineo bevindt zich een nest van een trencalos. De trencalos is de Catalaanse naam voor lammergier, familie van de Haviken. De lammergier staat op de rode lijst van de IUCN (beschermde dieren). Wereldwijd zijn er slechts 4000. Met zijn spanwijdte van 2,5 meter en zijn bronsrode lichaam is de trencalos mooi om te zien. Een impressionante verschijning. De rode bronzige kleur is afkomstig van de ijzerrijke, rode aarde.
De lammergier blijft zijn hele leven meestal rond zijn nest leven, op hoogtes van 300 tot 4500 meter. Bij Pineo maakte hij zijn nest op 1300 meter hoogte. 200 Meter boven de bron van Pineo, in een rotsopening.
Bij de Indianen staat deze rode Havik symbool als boodschapper, voor bescherming, waakzaamheid, ontwaken en purificatie. Dit is zijn symbolische rol bij pineo.
De artesische bron van Pineo
Het water van Pineo is afkomstig uit een aquifer (torrent de la quera). Dit is een ondergronds waterbekken. De waterdoorlatende laag heeft een diameter van 7,5 à 10 km² en een verzadigde laag van 150 meter. Uit de bronnen van Pineo ontspringt spontaan water, ‘rijp’ water. Geduwd door de hydraulische druk in een ondergronds bekken.
De bodem wordt opgebouwd uit diverse aquifers. Aquifers zijn waterdoorlatende lagen welke weer worden afgesloten door niet-doorlatende lagen. Zo kan water uit een hoger gelegen gebied een druk uitoefenen op lager gelegen water en deze zo naar de oppervlakte duwen. Het water komt dan spontaan naar boven. Aan de oppervlakte is dit een natuurlijk artesische bron.
1. Water doorlaatbare aardlaag
2. Aquifer = met water gesatureerde aardlaag
3. Ondoordringbare aardlaag
4. Bergtop van “Benedió”
5. Ruïne van het klooster “Monastir Sant Vicenç de Pinsent”
6. Pineo bronnen
7. Pineo opvangbekken
8. Pineo bottelarij
9. Rivier “El Segre”
